Partnerrelaties worden gekenmerkt door ‘een dubbele verbondenheid’. Beide partners brengen in de gezamenlijke relatie ook de relatie met zichzelf in. Daardoor is een partnerrelatie complex en boeiend, maar ook steeds in beweging. Geen relatie is op elk moment vanzelfsprekend, in tegendeel, in een relatie kom je jezelf steeds tegen.
– Partners vinden elkaar, komen samen, soms na eerdere relaties, met of zonder kinderen uit die relaties. In zo’n fase kan een belangrijke vraag zijn: wat is mijn liefste wens voor mij en mijn partner op dit moment van onze relatie?
– Partners ontdekken patronen, voelen veranderende behoeften, nieuwe wensen en verlangens en vragen zich af, hoe zoiets ter sprake moet komen. Hoe doe ik dat, hoe doen wij dat samen? Zorg ik daarbij goed voor mij én voor de ander?
– Partners gaan samen een nieuwe levensfase in (‘uit de kleine kinderen’ of ‘een studie erbij’) en nemen zo’n verandering serieus. Hoe blijven wij goed in verbinding?